افســانه دل

رنـــــدانه آخــر ربــــودي، جـــــامي ز خمخـــانه‌ دل

خونين چـو برگ شقايق، رنگين چو افسانه‌ دل



رمــزی که در دل نهفتی، رفتـی و امــــــــا نگفتی
غمگین چو تیشه فرهاد، شیرین چو پروانه دل


پیمــانه از کف نهـــادی، تا که به دریــــــــا فتــادی
گشتی چو شـــارب دائم، نوشین ز پیمانه دل


پرواز تو چو عقـــابان، تند و تیز است و شتـــابان
بــال تــو زخمی و مجروح، زرین چو گلخانه دل


غبطـــــه خــوردم ز عروجت،حیران ز نقطه اوجت
مبهوت مستـی عشقم، مسکین به میخانه دل


خون تو عطر جهان شد، اشک تو شیره جان شد
نام تو جـلوه عشق است، در این گلستانه دل


ذکر تو "فــــزت بــــرب" شد، نور تو فاتح شب شد
رفتی و آســـــان گذشتی، از مینِ شبانه دل


دردا کــه دردی نـــدارم، زخـــم نبــــــردی نــــدارم
درکـی چو زخم تو باید، چندین به کرانه دل


معشوق شدعاشق طالب،شد عشق آخر به تو غالب
" صــــــادق " بیاد تو خوانَد، گلچین ز ترانه دل


صادقعلی رنجبر